اين آخرين مطلبيه كه تو اين وبلاگ ميزارم و پايان

اميدوارم حال همه اونايي كه اين مطلب رو ميخونن خوب باشه

داشتم تو اينترنت چرخ ميزدم و سايتا رو نگاه ميكردم

يه مطلبي ديدم كه ياد قديما افتادم

ياد اين وبلاگ كه ساختم و با شور و شوق مطلب ميزاشتم

ياد اون شبكه هاي اجتماعي كه بعضي وقتا تا صبح ميشستيم و چت ميكرديم و چرت ميزديم

ياد تمام آرزوهايي كه داشتيم و حسرت شد

ياد همه اونايي كه از كنارمون رفتن زير خاك چه از آشنا ها و نزديكان و بستگان چه از شخصيت هاي معروف(هادي نوروزي - مهرداد اولادي-مظلومي- پاشايي ......)

ياد دوستاي مجازي كه بعضي وقتا انقدر عزيز ميشدن كه هر چي درد دل داشتي باهاشون ميكردي و شايد رازهايي كه هيچكس خبر نداشت بهشون ميگفتي و اونا هم همينطور

ياد كل كل ها

ياد دوست داشتنا

ياد.....

همه گذشت ولي جاي چرخ خاطرات رومون مونده

و

چقدر عوض شديم

بعضي وقتا خيلي بيرحم

بعضي وقتا خسته از همه چي

بعضي وقتا....

راستي كيا به آرزو هاشون رسيدن

كيا به عشقاشون رسيدن

چه كسايي دنيا به كامشون شده

چه كسايي دنيا باهشون بد تا كرده

.....

حرف واسه گفتن زياده ولي...

ببخشيد من انشا م ضعيفه ولي حسرت و دلتنگي و خستگي باعث شد اين مطلب رو بنويسم

 ياد گذشته بخير

روح رفته ها شاد

زندگيتون پر اميد و شاد

يا علي