یک روز پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در جمع گروهی از اصحاب چنین دعا کردند：
" اَللّهُمَّ لَقِّنی اِخوانی" :
"خدایا ! برادرانم را به دیدار من برسان"
و این دعا را دو بار بر زبان آوردند , اصحابی که گرد آن حضرت بودند گفتند：مگر ما برادران شما نیستیم؟
فرمود：
لا , إنّکُم اَصحابی ، و اِخوانی قومٌ فی آخِرِ الزَّمانِ آمَنوا و لَم یَرونی ؛ لَقَد عَرَّفَنیهِمُ اللّهُ بِاسمائِهِم و أسماء آبائِهم مِن قَبلِ أن یُخرِجَهُم مِن أصلابِ آبائِهِم و أرحامِ اُمَّهاتِهِم. لَاَحَدُهُم أشَدُّ بَقِیَّةً عَلی دینِهِ مِن خَرطِ القَتادِ فی اللّیلَةِ الظَّلماءِ اَو کَالقابِضِ عَلی جَمرِ الغَضا . اولئِکَ مَصابیحُ الدُّجی ؛ یُنجیهِم اللّهُ مِن کُلِّ فِتنَةٍ غَبراءَ مُظلِمَةٍ.